من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم ...

تو میروی به سلامت سلام ما برسان

با نهایت تأسف و تأثر در گذشت ناگهانی استاد بزرگوار مرحوم حجه الاسلام و المسلمین سید محمد جواد شیرازی ره نوه آیه الله العظمی سید عبدالهاری شیرازی ره را محضر امام زمان ع و علماء اسلام و همچنین خانواده و شاگردان و دوستان ایشان تسلیت و تعزیت می گویم

داغ از دست دادن استاد، جانسوز است. آنهم استادی که فقط علم نمی آموخت بلکه با جان و دل شاگرد پروری می کرد و اخلاق و تواضعش زبانزد همه کسانی بود که در محضرش زانوی تلمذ زده بودند.

حتی کسانی که فقط یک ساعت و یک جلسه به محضرش رسیدند ، به این نکته اقرار می کردند که آرامش و متانت این استاد و تسلط او به مباحث بی نظیر است.

در مدت چهار و نیم سالی که افتخار شاگردی ایشان نصیبم شد، یک بار هم ندیدم از کوره به در شوند . حتی اگر بارها سوال را تکرار می کردیم ولی با همان آرامش اولیه درس را تکرار می کرد.

لبخندهایش از ذهنم بیرون نمی رود. بیان شیرینش از جانم خارج نمی شود و هیچگاه لحظه ای که از فوتش مطلع شدم از یاد نمی برم که گویی دنیا بر سرم خراب شد.هر بار که عکسش را نگاه می کنم تمام خاطرات خوبی که داشتیم تکرار می شود . ای  کاش اجل به او مهلت می داد تا یک بار دیگر دست کریمش را ببوسیم و از نگاهش بهره مند گردیم .

امیدوارم در کنار اجداد طاهرینش ما را فراموش نکند.

او آرام گرفت ولی با رفتنش آرامش ما را با خود برد.

روحش شاد و یادش گرامی !

رحم الله من قرأ الفاتحه مع الصلوت